Onderzoek Overzicht Genderdiversiteit
Transgender vrouwen (en mannen) vergeleken met cisgender vrouwen en mannen
Het onderzoek vergelijkt de kracht en het vermogen om zuurstof op te nemen van transgender mannen, transgender vrouwen, cisgender mannen en cisgender vrouwen. Transgender vrouwen hebben vergeleken met cisgender vrouwen een verminderde longfunctie, waardoor ze meer moeite moeten doen om te ademen.
De fat-free mass index (waarmee spieropbouw wordt aangegeven) bij transgender vrouwen is hoger dan die bij cisgender vrouwen. Desondanks presteerden transgender vrouwen minder goed dan cisgender vrouwen en mannen bij de countermovement jump (vertical sprong).
Transgender vrouwen hebben een vergelijkbare maximale zuurstof opname als cisgender vrouwen. Wanneer er rekening wordt gehouden met lichaamsgewicht, hebben transgender vrouwen echter een lagere cardiovasculaire fitheid (hoe goed je hart, longen en bloedvaten zuurstof kunnen brengen naar je spieren tijdens het sporten) dan cisgender mannen en vrouwen.
Strength, power and aerobic capacity of transgender athletes: a cross-sectional study – Hamilton et al.
https://bjsm.bmj.com/content/early/2024/04/10/bjsports-2023-108029
Angst als leidraad
Er bestaat een vooroordeel dat transgender vrouwen die een mannelijke puberteit hebben meegemaakt buitengewone sportprestaties kunnen leveren, zelfs wanneer zij hierna hormoontherapie zijn ondergaan. Testosteron wordt gezien als de belangrijke indicator voor verschil in sportprestaties tussen mannen en vrouwen. Veel regelgeving in sport richt zich dan ook op testosteron. Het onderzoek concludeert dat op het gebied van transgender personen in de geneeskunde, keuzes worden gemaakt op basis van een angst voor negatieve gevolgen in plaats van goed wetenschappelijk bewijs.
Fairness for Transgender People in Sport – Joshua D. Safer https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8944319/
Voordeel als unieke eigenschap
Er is een tekort aan onderzoek naar sportprestaties van transgender vrouwen en vrouwen met een intersekse ervaring om het sportbeleid voor deze vrouwen goed te onderbouwen en te veranderen. Het onderzoek concludeert dat zelfs het meest ‘evidence-based’ (op bewijs gebaseerd) beleid de verschillen tussen vrouwen in de topsport niet weg zal halen. De voordelen die sporters hebben in de vrouwen categorie van topsport kunnen dus worden gezien als uniek onderdeel van die sporter.
Integrating Transwomen and Female Athletes with Difference of Sex Development (DSD) into Elite Competition: The FIMS 2021 Consensus Statement – Hamilton et al. https://link.springer.com/article/10.1007/s40279-021-01451-8
Onderzoeksrapport van Erasmus Center for Sport Integrity & Transition (ESPRIT) voor NOC*NSF
De onderzoekers tonen in dit artikel verschillende belangrijke dingen aan:
Sekse is complex en kan daardoor niet als binair gezien worden. De onderzoekers leggen uit hoe er zes ‘markers’ van sekse zijn, die per persoon kunnen verschillen: chromosomen, geslachtsklieren (testes en eierstokken), hormonen, secundaire geslachtskenmerken (lichaamsbeharing, rechte kaaklijn, Adam’s appel, etc.), externe genetalia en interne genetalia (baarmoeder, prostaat, etc.) Zo kunnen chromosomen bij mensen naast XX en XY ook bestaan uit XXY, XXXY of XYY.
Sekse en gender zijn in de maatschappij onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het is cultureel en maatschappelijk afhankelijk wat mensen onder sekse verstaan. Het westerse concept van een binaire verdeling van mensen (mannen en vrouwen) wordt in veel delen van de wereld niet aangehouden. Zo zijn er ‘two-spirit’ mensen bij de oorspronkelijke bewoners van America en ‘hijras’ in India en Bangladesh.
De huidige tweedeling in sport is ontstaan vanuit het vooroordeel dat vrouwen zwak zijn en beschermd moeten worden. Dit vooroordeel is niet wetenschappelijk onderbouwd en voornamelijk gebaseerd op overtuigingen over wat het betekent om een man of vrouw te zijn.
Ongeveer 1,7 % van de wereldbevolking (1 op 60) heeft een interseks ervaring (vrouwen vaker dan mannen). Het kunstmatig verlagen van testosteron heeft serieuze en onomkeerbare bijwerkingen voor iemands gezondheid. Vrouwen met een intersekse ervaring dwingen om dit te doen – zodat ze mogen meedoen met sport – is onethisch.
Er is weinig onderzoek gedaan naar transgender vrouwen en sportprestaties. De enkele onderzoeken die bestaan, verklaren dat er geen reden is om transgender vrouwen die hormoontherapie hebben ondergaan uit te sluiten van de vrouwen categorie in sport.
In tegenstelling tot wat sommige mensen denken wordt testosteron niet alleen door mannen geproduceerd. Er bestaat een overlap tussen de testosteronwaarde van mannen en van vrouwen. Dit betekent dat er vrouwen zijn die van nature een hogere testosteronwaarde hebben dan sommige mannen. Hierbij is het ook zo dat een testosteronwaarde niets zegt over hoe en hoeveel een lichaam aan testosteron gebruikt. Alleen het meten van testosteronwaardes heeft dan ook geen zin.
De IOC en veel internationale sportbonden hebben strenge regels omtrent transgender vrouwen en vrouwen met een interseks ervaring, die willen uitkomen in de vrouwencategorie. Deze regels zijn vaak niet gebaseerd op ‘evidence-based’ (op bewijs gebaseerde) onderzoek, maar op wat mensen denken te weten over transgender vrouwen en vrouwen met hoge testosteronwaardes.
Tenslotte is wat een eerlijk en oneerlijk voordeel is in professionele sport een belangrijke discussie. Er zijn 200 genetische variaties gevonden die een invloed hebben op de prestaties van een atleet (bv. zuurstof opname). Waarom wordt er zo veel de nadruk gelegd op gender, sekse en testosteron als er zoveel variabelen zijn?